ल्होछार सन्दर्भ- १

अब त होला कि भन्यो
हुँदै हुँदैन ।।

यसो गरे’नि हुँदैन
उसो गरे’नि हुँदैन
त्यसो गरे’नि हुँदैन
कसै गरे’नि हुँदैन
हुँदै हुँदैन ।।

नबोल्दा’नि
लाटो भन्छन् ।
हुँदै हुँदैन ।।

बोल्यो कि पोल्यो हुन्छ
लेख्यो कि खेदो खन्छन्
चुपचाप बस्यो घोप्टे भन्छन् ।
त्यसैले यहाँ केही गरेर
हुँदै हुँदैन ।।

पक्षमा बोले- पक्षपाती भन्छन्
विपक्षमा बोले- विरोधी ठान्छन्
भएन मध्यस्तमा बोले-
दहीचिउरे भन्छन् ।
फेरि पनि, हुँदै हुँदैन ।।

त्यसैले
हरेक पाठकदेखि सहपाठीहरू
समकक्षीदेखि अग्रजहरू
आगन्तुकदेखि पछिल्लाहरू
यी सबै-सबै
रोगीको शरीरजस्तै लाग्दैछन् ।।

तातोमा राख्यो/बस्यो
नराम्ररी पोल्न थाल्छ ।
चिसोमा राख्यो/बस्यो
नराम्ररी कठाङ्ग्रिन थाल्छ ।
अनि, त्यै त- हुँदै हुँदैन ।।

यता हुँदो-
संसारमा कि त तातो छ
कि त चिसो छ ।
यी दुर्इको आँखा छल्न सकिन्न ।
अनि त अनि,
फेरि त्यस्तै/उस्तै/दुरुस्तै
मरे हुँदै हुँदैन ।।

गाउँघरमा भन्छन्-
मान्छेको चित्त र भालुको पित्त
उस्तै-उस्तै हुन् ।
यही लेखनीका लागि पनि
कतिले ताली त
कतिले गाली दिने हुन् ?

अन्त्यमा-
यति चाहिँ भनेरै छुट्छु-
यहाँ कसै गरे'नि हुँदै हुँदैन ।।

२४ पुस ’७४
चाबहिल