खेत र बारी मात्रै हैन करेसा’नि बाँझो थियो !
बूढा-बूढी रुँदै भन्थे, पुर्खाको यो नासो थियो !!
कतै साह्रै बूढो बाजे; कतै त्यस्तै बूढी बज्यै !
चुह्लो छेउ सातपत्र धुलो अनि माटो थियो !!!
छोरा-छोरी शहरतिर कत्ति विदेश गए भन्छन् !
गाउँतिर 'होर्इ’ भन्ने मान्छेको’नि खाँचो थियो !!
लौरो टेक्तै बूढा-बूढी कसोगरी बाँच्छन् कुन्नी ??
सोध्दाखेरि आँशु झार्ने बोली उस्तै गाँठो थियो !!
'यहीँनेर घर त थियो भूर्इँचालोले ढाली दियो !'
बूढी बज्यै देखाउँदैथी हेर्दा बूढो खाँबो थियो !!
२ माघ ’७४
चाबहिल
No comments:
Post a Comment