नयाँ पृथ्वीको सिर्जना

आज पनि 
गुमाउनेकै क्रममा उभिएको छु ।।

धेरै गुमाएको छु ।

खै के भनुँ-
अब गुमाउन 
बाँकी पनि छैन कि जस्तो !

तापनि,
गुनासो छैन 
बरु आशा जाग्न थालेको छ ।

गुमाउँदा-गुमाउँदै त
दङ्बो 'तोङ्पा ह्रङ्सिङ’ हुने रहेछु ।

'तोङ्पा ह्रङ्सिङ’ हुन 
सजिलो चाहिँ रहेनछ ।

शुभचिन्तकदेखि 
दिम्बाहरू सोध्छन्/प्रश्न तेर्स्याउँछन्-
हैन, अब के चाहिँ गुमाउँछस्
भएको त सक्काई सकिस् ।

म भन्छु-
मान्छे आखिर मालिक बन्नेन हो
प्रायः धनको बन्न खोज्छन् 
म तन्नमताको !

सबै जिभ्रो टोक्छन् 
बिग्रिस् तँ भन्छन् 
मुखैभरि थुकुँला झैँ गर्छन् ।

म खुशीले गद्गद् हुन्छु ।

नहुनु पनि केही हुनु हो भन्छु
किनकी,
'तोङ्पा ह्रङ्सिङ’ अर्थात् महाशून्य
हुनु नै मेरो लक्ष्य हो ।

साथीहरू ट्वाँ पर्छन् 
म खुशीको मारे 
पागल हुन्छु ।।

हो; 'तोङ्पा ह्रङ्सिङ’को
मध्यबिन्दुनेर
अब एक थान
लुङ्नी ग्यडम अड्याउनु छ ।

नयाँ पृथ्वीको सिर्जना गर्नुछ 
त्यो पृथ्वीलाई
आदिवासीवादको 
'ह्रिग्यालोन्पो’ अर्थात् ओजोन तहले सजाउनु छ ।

जसको शीरमाथि फो लहरू विराजमान हुनेछन्
दायाँ बायाँ लनी र धिनी सजिनेछन्
अघिल्तिर झ्योहो र झ्योमो रहनेछन् ।

नेदा शिप्दाले ऊर्जा भर्नेछन् 
पछाडि बसेर सपनाहरूले होस्टेमा हैँसे गर्ने छन्
रिग्जेनहरूले आशिष दिनेछन् । 

वनस्पतिहरू साथी हुनेछन्
जीवजन्तुहरू सहकर्मी हुनेछन्
पर्यावरणीय स्रोत साधनहरू
मेरै अवयव बन्नेछन् 

त्यही चाहिँ मेरो आफ्नै
पृथ्वी हुनेछ/संसार हुनेछ 
जहाँ षडयन्त्रको सट्टा समयन्त्र हुनेछ ।

वनस्पतिसहतिका प्राणी
पर्यावरण
अनि चराचर जगत्
अधिकारको सवालमा समान रहनेछन् ।

हो; त्यही नै मेरो 
नयाँ पृथ्वी/संसार हुनेछ 
मेरो आफ्नै संसार हुनेछ ।।

२४ फागुन ’७४
चाबहिल