एउटा नयाँ युद्ध !!

जन्मनु अगावै- छोरी भएकै कारण

हाम्रा घाँटी सेरेका

ए हत्यारा (बाउ आमा ?)हरू हो !

आमा भएर पनि भ्रुणहत्यामा रमाउनेहरू हो !

खुनको दाग छोप्न मुखमा मखुण्डो लगाएर;

ताण्डप नृत्य गर्दै रमाउने हत्यारा बाउ हो !

छोराकै आमा बाउ बन्ने रहर गर्नेहरू हो !

नाजायज सम्बन्ध कायम गरी;

नजन्मँदै भ्रुणहत्या गर्दै- इज्जत चम्काउनेहरू हो !

भन; हाम्रो अपराध के थियो ?

के आमाको गर्भबाट जन्म लिएर

हाँस्ने/खेल्ने र लोक/परलोक सुधार्ने हाम्रो अधिकार थिएन ??

याद गरे- हामी अतृप्त आत्माहरू !

यिनै प्रश्नहरूको झण्डा उठाउँदै-

तिमीहरूले तर्नैपर्ने वैतरणीको भव-सागरमा

गोही बनेर घुम्दैछौं । तिमीहरूकै पर्खाइमा छौं ।।

गाईको पुच्छर समातेर तर्दै आऊ ।

या त पैसाको खोलो बगाउँदै-

समवेदनाको पानीजहाज चढेर आऊ ।

हत्याको बदला लिन हामीले पनि जानेका छौं ।।

तिमी सक्छौं- चीलगाडीमा उडान भरेर आऊ ।

चाहे रेलगाडीमा चढेर आऊ ।

हामी- तिमीहरूकै प्रतीक्षामा युगौंदेखि तडि्परहेका छौं ।

थापेर बसेका छौं- बारमुडा ट्य्राङ्गलको धराप

तिमीहरू आउने बाटोभरि !

बिछ्याएका छौं- बारुदी सुरुङहरू !

सक्छौ- बुलेट-प्रुफमा बेरिएरर आऊ ।।

तिमी कसरी बच्नेछौ ?

सक्तो बच्ने प्रयास गरे हुन्छ ।

तर हामी उठ्दैछौं- तिमीहरूका विरुद्ध ड्रागनको आवाज ओकल्दै !

अब आमाका दूधको सट्टा तिमीहरूका रगतले-

वर्षौँदेखिको प्यास मेट्ने रहर पालेका छौं ।

तिमीहरूकै मुटु कलेजो पोलेर भोको पेट भर्ने सोचमा छौं ।

छोराको रहरमा; छोरीका हत्या गर्नेहरू हो !

वैंशले घोर्ले हुँदाखेरि-

यौनको दुरुपयोग गर्नेहरू हो !

आऊ; अब एउटा युद्धको शङ्खघोष गरौं ।

हारजित त होला नै तिमी र हामीबीचमा !

तिमी आफ्नो स्वर्गको ढोका खोल्नका लागि

हामीमाथि सक्तो धावा बोल ।

हिजो हामीमाथि- तिमीहरूले गरेका;

अपराधको विरुद्ध यमराज कहाँ उपस्थित हुँदैछौं ।

न्यायको कठघरामा सबैका सामू एकपटक

जोखिई हेरौं न त । बाँकी सोही बखत जे होला ।

त्यसैले आऊ । खेलौं । मञ्चन गरी हेरौं ।

न्याय/अन्यायको पक्ष/विपक्षमा एउटा नयाँ युद्ध !!

हत्या गरिएका र हत्याराहरू बीचको युद्ध !!

समाजले कल्पौंसम्म पनि बिर्सनै नसक्ने युद्ध !

सृष्टिको सिर्जनामा,

अतृप्त आत्माहरूका सुनामी र स्याण्डीहरू पसेको दृश्य !!

तिमीहरूले जितेमा- हामी पुनः पाताल भास्सिन तयार छौं ।

कालो कोठरीमा कुहिन तयार छौं ।

तर तिमीहरूले हारेमा-

हामी- तिमीहरूको मुटु, फोक्सो र कलेजो लगायतका

भित्रीहाँसहरू पोलेर कल्पौंदेखिको भोक मेट्ने छौं ।

जन्मिएर यो धर्तीमा-

आमाको दशधारा दूधले प्यास मेट्न नपाएपनि;

तिमीहरूकै रगतले प्यास मेट्ने रहर पालेका छौं ।

तिमीहरूकै रगतको रातो टीको लगाएर-

विजयागान गाउँदै-

दशैँ मनाउने आशमा छौं ।

त्यसैले आऊ । लडौं अब ।

एउटा नयाँ/नितान्त नयाँ युद्ध !